Ustawodawca wskazuje w ustawie z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych, że w odniesieniu do zdolności technicznej lub zawodowej zamawiający może określić warunki dotyczące niezbędnego doświadczenia wykonawcy umożliwiającego realizację zamówienia na odpowiednim poziomie jakości. Przy czym – zgodnie z art. 112 ust. 1 pzp – zamawiający określa (w sposób proporcjonalny do przedmiotu zamówienia) takie warunki udziału w postępowaniu, które umożliwiają między innymi dokonanie oceny zdolności danego wykonawcy do należytego wykonania zamówienia; w szczególności warunki te zamawiający wyraża jako minimalne poziomy zdolności. W związku z tym ocena spełniania warunku udziału w postępowaniu musi się odnosić do rzeczywistego doświadczenia wykonawcy. W przypadku gdy dany wykonawca pozyskał doświadczenie w ramach umowy, której stroną był wspólnie z innym podmiotem lub innymi podmiotami, konieczne jest ustalenie zakresu wykonywania przez niego poprzedniego zamówienia – zakresu, który stanowi faktyczne doświadczenie tego konkretnego wykonawcy. Tym samym podczas weryfikacji wykonawcy, który powołuje się na roboty budowlane, usługi lub dostawy będące przedmiotem zamówienia realizowanego przez niego w ramach konsorcjum, zamawiający powinien oceniać to doświadczenie w zależności od realnego zakresu udziału tego wykonawcy przy wykonywaniu umowy. Wykonawca nabywa realne doświadczenie nie przez sam fakt bycia członkiem grupy wykonawców wspólnie realizujących zamówienie, lecz wyłącznie poprzez bezpośredni udział w wykonywaniu przynajmniej jednej z części zamówienia, do którego całościowego wykonania zobowiązana jest ta grupa wykonawców. Oznacza to, że wykonawca nie może wykazywać się realizacją świadczeń, w których faktycznie i konkretnie nie brał udziału, a które w rzeczywistości zostały wykonane przez innych członków konsorcjum.
